Ilu ludzi na świecie tyle samo problemów.Niespełna dwa lata temu w moim szpitalu zarażili mnie wirusowym zapaleniem wątroby typ.C,pre mieśięcy pużniej zwolnili mnie z pracy bez wypowiedzenia i tak stopniowo zaczołem tracić wszystko.Czyli jak sie wali to po koleji.Zostałem sam ze swoim problemem i tak sie przez cały czas zastanawiam czy to tragedia ? i czy może być gorzej?Otóż tak czyli nia daj Boże rak wątroby i dwa metry pod ziemie-czywiście w bólach.A jednak ktoś mi uświadomił,że są ludzie ,którzy sie nie poddają i walczą bo warto.Wystarczy popatrzeć na te małe dzieci w klinikach onkologicznych i nie tylko i uświadomić sobie co to jest problem i jak z nim walczyć.

Jak to sie mówi-domu i rodziców sobie nie wybieramy.Poprostu przychodzimy na świat i żyjemy.Wiem natomiast jedno nie wszyscy w życiu mamy równe szanse na sukces.Mnie wychowała tylko mama i dała to co mogła a było naprawde ciężko.