29
Czy Wasi rodzice sa lub moga byc z was dumni ? Dlaczego tak uwazacie ?
Pytanie zadał(a) gentelmanpaul, 19 kwietnia 2010, 16:32
Jakie sa tego powody i dlaczego jest tak jak jest ?
[Zgłoś do moderacji] [Dodaj do obserwowanych]
Odpowiedzi (29)
Mogliby, gdyby się interesowali tym, że żyję.
Nie moja matka nie jest ze mnie duma, bo z takiej su ki nie
można być dumnym .. 
Są dumni. Mówią mi to.
różnie to bywa u nich, bardziej mniej tata chwali niż mama jak
coś osiągnę dobrego i pożytecznego, matce to zwisa 
czy mogą być to niestety zupełnie inny wymiar niż czy są :/
nie będę się uzewnętrzniać szczególnie w tym pytaniu, wybaczcie
nie będę się uzewnętrzniać szczególnie w tym pytaniu, wybaczcie
Zapewne sa ze mnie dumni...a dlaczego? Moga byc rozne aspekty...
Nie umiem chyba zdefiniowac dlaczego lub z jakiego powodu sa ze
mnie dumni - trzebaby bylo ich o to zapytac...
tak mogą być dumni. Dobrze się uczę, nie przynoszę im
wstydu, jestem dobrze wychowana, odnoszę znaczące sukcesy w
róznych dzidzinach
a czy ja wiem, czy ci ludzie w ogóle copkolwiek o mnie myślą?
bo wątpię.
Czasem, jak dostanę dobrą ocenę xD A myślę, że powinni być
tak ogólnie ale cóż....
wydaje mi się, że są
dość
dobrze się uczę, nie stwarzam większym problemów-
przynajmniej tak mi się wydaje...
dość
dobrze się uczę, nie stwarzam większym problemów-
przynajmniej tak mi się wydaje...
Mogą być i chyba są Ale
jakoś przy mnie tego nie okazują.
Ale
jakoś przy mnie tego nie okazują.
mysle,ze tak.
chociaz czasami nie zauwazaja moich 'dobrych uczynkow'
chociaz czasami nie zauwazaja moich 'dobrych uczynkow'
ależ oczywiście, są 
dobrze się uczę, pomagam im, uwielbiam spędzać z nimi czas (czasami bardziej, niż z rówieśnikami), wiedzą o mnie i o moim życiu prywatnym naprawdę bardzo dużo, pomagają mi, doradzają, tolerują moje zachowania, chociaż czasami nie mam do nich szacunku. ale mówią mi o tym. mówią, że są ze mnie dumni
dobrze się uczę, pomagam im, uwielbiam spędzać z nimi czas (czasami bardziej, niż z rówieśnikami), wiedzą o mnie i o moim życiu prywatnym naprawdę bardzo dużo, pomagają mi, doradzają, tolerują moje zachowania, chociaż czasami nie mam do nich szacunku. ale mówią mi o tym. mówią, że są ze mnie dumni
wzorowa córka pochwalam
pochwalam 
pewnie byłem drugim dzieckiem ale pierwszym synem więc u ojca
zapunktowane (pierworodny ale u
matki też git, mam spoko rodziców, ale widzę że jestem jakiś
kur,wa inny tak czytając ogółem pytajnie to jestem jako jeden
z niewielu który nie kłóci się z bratem i ma spoko rodziców.
ale u
matki też git, mam spoko rodziców, ale widzę że jestem jakiś
kur,wa inny tak czytając ogółem pytajnie to jestem jako jeden
z niewielu który nie kłóci się z bratem i ma spoko rodziców.dziwne bo mam to samo. ja myslalem ze wszyscy tak maja, ale
niestety nie.....nam sie udalo.
wiesz to ma związek z wzajemnym szacunkiem, wiadomo nie zawsze
było kolorowo ale rodzic to rodzic i nie ma chu.ja, nawet jak
nie ma racji, to głowa w dół i do pokoju, a połowie się coś
popier,doliło i myślą że są panami świata.
mogliby ale nie są bo wciąż krytykuja, narzekają i wciąż im
mało..ale nie przejmuje się tym aż tak bo znam swoją
wartość
tzn. nie wiem
Nie są... A mogli by być..
moja matka jest ze mnie dumna i
wiem to na pewno a ojciec.. nie
jest.. nigdy nie był.. i nawet mi nie zależy żeby był..
i
wiem to na pewno a ojciec.. nie
jest.. nigdy nie był.. i nawet mi nie zależy żeby był..
czy ja wiem... nic wspaniałego nie osiągnąłem [na razie],
ale mogliby pokazać troche bardziej zadowolenie.
Nie są, i po za tym, nie mają powodów do tego...
A to ze względu, że nawet kiedy się starałem i wgl. to nie słyszałem żadnej pochwały...
może kiedyś jak byłem takim małym pyrtkiem...
Ale np. z 3 lata temu, jak posprzątałem, to i to, tam i tam, kiedy rodziców nie było, żeby zrobić im niespodziankę, to słyszałem... "No jak ładnie, a nie mogłeś już przy okazji tego i tego... ? "
Więc doszedłem do wniosku, po jaką cholerę mam się starać... im się nigdy nie dogodzi... więc przestałem cokolwiek robić, to usłyszałem, że jak byłem młodszy, to byłem taki pracowity, a teraz...
No nie wyszło mi to na dobre... ale cóż poradzić...
Raz, raz w życiu usłyszałem od Ojca, że jest ze mnie dumny... i nie zapomnę tego do końca życia...
Kiedy spierniczyłem się z galopującego konia, razem z koniem... i przygniótł mi nogę, to po prostu wstałem, i wsiadłem z powrotem... wtedy nie widziałem w tym nic nadzwyczajnego... ale dopiero potem pojąłem, że 90% ludzi, którzy chcą się nauczyć jeździć, i nie mają "wewnętrznego powołania" po prostu już nie wsiadają na konia, kiedy spadną...
A to ze względu, że nawet kiedy się starałem i wgl. to nie słyszałem żadnej pochwały...
może kiedyś jak byłem takim małym pyrtkiem...
Ale np. z 3 lata temu, jak posprzątałem, to i to, tam i tam, kiedy rodziców nie było, żeby zrobić im niespodziankę, to słyszałem... "No jak ładnie, a nie mogłeś już przy okazji tego i tego... ? "
Więc doszedłem do wniosku, po jaką cholerę mam się starać... im się nigdy nie dogodzi... więc przestałem cokolwiek robić, to usłyszałem, że jak byłem młodszy, to byłem taki pracowity, a teraz...
No nie wyszło mi to na dobre... ale cóż poradzić...
Raz, raz w życiu usłyszałem od Ojca, że jest ze mnie dumny... i nie zapomnę tego do końca życia...
Kiedy spierniczyłem się z galopującego konia, razem z koniem... i przygniótł mi nogę, to po prostu wstałem, i wsiadłem z powrotem... wtedy nie widziałem w tym nic nadzwyczajnego... ale dopiero potem pojąłem, że 90% ludzi, którzy chcą się nauczyć jeździć, i nie mają "wewnętrznego powołania" po prostu już nie wsiadają na konia, kiedy spadną...
Może troche, ale nigdy mi tego nie mówią.
może i są, nie wiem, nie mówią mi o tym.
A w sumie mogli by być-dobrze się uczę, nie kłócę się zbytnio, pomagam im, nie pyskuję, ogólnie nie mają ze mną żadnych problemów.
A w sumie mogli by być-dobrze się uczę, nie kłócę się zbytnio, pomagam im, nie pyskuję, ogólnie nie mają ze mną żadnych problemów.
Są dumni, bo wszystkim po kolei się mną chwalą, ze ja taka
mądra itp. już mi się to trochę "przejadło"
Nie wydaje mi się, aby byli... Pewnie woleliby zapomnieć, że
mają córkę i wymazać, to przykre wydarzenie w ich życiu, gdy
się urodziłam...
hmmnn ... są dumni, że jestem w czymś dobra ale rzadko to
okazują
chyba tak, czasem to okazuja
Dodaj odpowiedź
Zaloguj się, aby móc odpowiedzieć na pytanie i cieszyć się pełną funkcjonalnością serwisu. Jeżeli nie masz konta, zarejestruj się.
wyszukiwarka
podobne pytania
19
| |
16
| |
4
| |
13
| |
15
| |
19
| |
15
| |
7
| |
21
| |
16
| |
36
| |
8
| |
37
| |
4
| |
15
|
popularne słowa kluczowe
chłopak co dom dziewczyna film gra gry humor internet kobieta komputer ludzie milosc miłość muzyka na nauka nie piosenka polska pomoc praca prezent problem przyjaźń pytajnia pytanie relacje seks sex sport szkoła telefon włosy zabawa zdrowie związek śmierć życie
kategorie
Pytania: 18030, Odpowiedzi: 327609
