Ja jeszcze nie postaram sie pozostać w tym stanie aż nadejdzie właściwy moment ;);) Właściwy chłopak, a raczej mężczyzna ;)

Do końca poprzedniego roku dałambym 9 nawet 10 a teraz tak koło 5 ... Dużo rzeczy się posypało. Cóż trzeba żyć dalej ;)

Pokazywać się jej jak najczęściej ;);) Zawsze być tam gdzie ona, zawsze "przypadkiem ;) Z czasem zauważy co lubi, jak się zachowuje. Po jakimś czasie zagadać... musi się przełamać ;)

Ja najbardziej lubię takch którzy potrafią zaskoczyć, zrobić coś szalonego ;);) Nieśmiały facet może być tylko żeby się z czasem otworzył ;)

Czasami widzę osoby upodobniające się do innych żeby sie im przypodobać. Ja od zawsze robie to co uważam za odpowiednie. Mam wielu wrogów przez to ż enie ejstem taka jak inni, zwykła taka sama jak reszta. Wiem że mam prawdziwych przyjaciół którzy mnie akceptują taka jaka jestem ;) PS dostrzegam zupełną jednomyślność na tym forum :P:P

Hmmm borykam się z tym chyba 2 rok już... ale trzeba to jakoś przezyć ;) Bądź co bądź zawsze my (dziewczyny) mamy łatwiej bo u nas pozostaje jeszcze korektor itp ;)

Ja tam jak mówie nie to znaczy nie ;);) Zresztą ja jestem z tych innych ;) Flirtować potrafię jak nikt inny, ale nie obrażam się co słowo ;) I mówię nie jak myślę nie ;)

Hmmm ja pierwszy raz mając lat 13 ;);)

Taaa np. taka własnie pytajnia.pl :P:P

Ja osobiście ucieszyłabym się z niespodziewanego spotkania albo bukietu wręczonego na środku szkoły ;) Czułabym się wyróżniona ;)

Urodziłam się 13 ;) Ale nie uważam żeby to mi przynosiło szczęście czy pecha ;) Ja z natury mam fuksa ;) Hmmm może jednak to dzięki tej 13??;)

Ja mam 15 ;);) Rocznikowo niby 16 ale prosze mnie nie postarzac :P:P

Dominika jestem ;) Moje imie spotykane ale nie pospolite ;););) Mi się bardzo podoba ;)

Moim zdaniem z pierwszym przypadkiem trzeba się pogodzić i jak najlpeiej zapamiętać tą osobę, myśleć o tym że teraz jest w innym świecie lepeszym ;) Z tym drugim zmagam się i ja ;) Chyba należy porozmawiać na spokojnie z tą drugą osobą ;)Co do wcześniejszej wypowiedzi ze winimy tą drugą osobę, ja obwiniałam siebie i to najbardziej bolało. Jeśli kogoś naprawde kochaiśym to bedziemy obwiniać siebie... Nalezy żyć dalej i uwierzyć ze tak musiało sie stać i tak jest lepiej ;)