Pragnę przedstawić i podzielić się z użytkownikami tego forum niezwykłym całkiem doświadczeniem powiązanym z modleniem się za kogoś. Przez wiele lat prześladowała mnie w moim życiu fatalna passa. Zapewne przesadnie odsunąłem się od tego, co jest tą Najważniejszą formą odpowiedzi Stwórcy, być może zagmatwałem się nieroztropnie w materialnej gonitwie i zarządzaniu zegarkiem. Ktoś opowiedział mi o tym, jak niesłychany dobry wpływ daje modlitwa – wstawiennictwo. Spróbowałem się nad tym zastanawiać i dostrzegłem, że faktycznie, moja duchowa niemoc wynika z osamotnienia w duchu. Z braku właściwego trwania we Wspólnocie i z niezauważania, że Wspólnota ofiarowuje coś dla mnie. A przecież modlitwa jest niezastąpionym pokarmem dla duszy. I nie chodzi tu o coś niewyczuwalnego. Dzięki wstawiennictwu zdobytemu na http://modlitwa.fatima.pl ocknąłem się - odrodzony. Przyszedłem znów do korzeni, do miejsca skąd nigdy nie powinienem odchodzić. Chyba nie zdaje się niezbyt męskie to, że zapalona za mnie świeca sprawiła więcej niż wiele moich własnych starań. Ale taki sposób wsparcia chcę zarekomendować każdemu, kto w jakimś fragmencie swojego życia doznaje niemocy.