Podobno to małpa pochodzi od człowieka. I wcale bym się nie zdziwiła ;P z tym, ze pierwotni ludzie przypominali małpy również z wyglądu ;)

Maja, Marzena, Magda, Julia, Kornelia.. najładniejse to chyba Marzena.

w tv mówili ostatnio o 60 rocznicy ślubu jakiegoś małzeństwa w polsce. poznali się kiedy mieli 13 lat. miłośc nie zna wieku ;) ja osobiście uważam, że na pewno się przez to uczymy, nabieramy doświadczenia. Może się też zdarzyc tak, że spotkacie się mając powiedzmy.. 15 lat, pobędziecie razem, rozstaniecie się.. a później przypadkiem znów natraficie na siebie. ja w to wierze. jak nie wierzysz, to nie kochaj. ale pamiętaj, że wiele możesz stracic. no chociażby tego doświadczenia, żeby się nie oszukiwac. taka milośc zdarza sie rzadko. ;)

O nim. I mam tego serdecznie dosyc!

Bardzo słuszna. ja sobie uświadomiłam, że nawet 3 lata w moim wieku to za dużo (mam 14). czuje do niego coś, czego nigdy do nikogo nie czułam, i tak już od roku, ale wiem, że to nie ma szans i lepiej sobie odpuścic. bo lepiej wypłakac teraz niz dłużej to ciągnąc...

Istnieje, ale najpierw trzeba ją odnaleźc w sobie.

Każdy dorasta w innym czasie. Nie dzieje się to nagle, trzeba wiele w życiu przejść i zrozumieć.

mama/tata. inaczej mi jakoś przez gardło nie przechodzi. Przyzwyczejenie..

Tak. z negatywnego na pozytywny. A konkretnie Pan GentelmanPaul ;)

Nie ma możliwości? Heh, to nie wchodź po prostu ;) Co do tolerancji... Uwielbiam oryginalne osoby, które mają w sobie coś innego od reszty świata i jedyne, czego nie toleruje, to jakieś poważniejsze zło. Które sami tworzymy niestety...

morderców, gwałcicieli, zboczeńców... itp.

TAK! bez dwóch zdań..

mam 14 lat więc uważam, że jeszcze przezywam dziecinstwo. czasami tęsknię za czasami podstawówki, a nawet przedszkola - było fajnie. teraz też jest wiadomo, dojrzewam więc czasami mam dośc rodziców i wszystkiego, jak każdy miewam gorsze dni. ale dziękuje rodzicom za wszystko, co mi dają bo czuje, ze kochają mnie bardzo mocno ;)

chłopakiem, którym jestem zauroczona, albo moją byłą wychowawczynią, która od kilku lat jest moim autorytetem. Ładna, ułożona, optymistyczna, szczęśliwa, kochająca Boga i ludzi.

Raczej tak, ale to też zależy komu. I właściwie łatwiej przychodzi mi mówienie komuś, co o nim myślę niż słuchanie smutnej prawdy co myśli o mnie.