Gość (5.172.*.*)
Kastraci to fascynujący, choć kontrowersyjny temat w historii muzyki. Byli to mężczyźni, którzy zostali poddani kastracji przed osiągnięciem dojrzałości płciowej, aby zachować swoje wysokie, chłopięce głosy. Ta praktyka była szczególnie popularna w Europie od XVI do XVIII wieku, kiedy to kościół katolicki zakazał kobietom występowania na scenie, a także w chórze kościelnym. Kastraci stali się więc nie tylko gwiazdami opery, ale również nieodłącznym elementem muzyki sakralnej.
Głównym celem kastracji było zachowanie wysokiego rejestru głosu, który był charakterystyczny dla chłopięcych sopranów i altów. Po kastracji, gdy mężczyzna osiągał wiek dorosły, jego głos nie zmieniał się, jak to zwykle bywa w okresie dojrzewania. Dzięki temu kastraci mogli śpiewać w wysokich tonacjach z mocą i techniką dorosłego mężczyzny, co czyniło ich głosy niezwykle unikalnymi i pożądanymi.
Kastracja była przeprowadzana przed okresem dojrzewania, najczęściej między 7 a 12 rokiem życia. Wybór tego momentu był kluczowy, ponieważ chodziło o to, aby proces dojrzewania nie wpłynął na zmianę głosu. Procedura ta była zazwyczaj wykonywana w tajemnicy, a rodziny decydowały się na nią z nadzieją, że ich synowie osiągną sukces na scenach operowych i zapewnią rodzinie lepszy status społeczny i finansowy.
Kastracja miała poważne konsekwencje zdrowotne. Ponieważ usuwano jądra, organizm nie produkował testosteronu, co wpływało na rozwój fizyczny. Kastraci często mieli nieproporcjonalnie długie kończyny, delikatne rysy twarzy i brak zarostu. Ich kości były bardziej kruche, a organizm mógł być podatny na różne choroby.
Psychiczne skutki kastracji były równie poważne. Wielu kastratów zmagało się z problemami tożsamościowymi i emocjonalnymi, wynikającymi z faktu, że ich rozwój fizyczny i hormonalny został zatrzymany. Mogli doświadczać depresji, lęków i trudności w nawiązywaniu relacji międzyludzkich. Jednak dla wielu z nich muzyka była formą ucieczki i sposobem na osiągnięcie uznania społecznego.
Farinelli, jeden z najsłynniejszych kastratów, był tak popularny, że jego występy przyciągały tłumy, a jego wpływ na muzykę operową był ogromny. Po zakończeniu kariery scenicznej został zaproszony na dwór hiszpański, gdzie spędził resztę życia.
Alessandro Moreschi był jednym z ostatnich kastratów, który zmarł w 1922 roku. Jest jedynym kastratem, którego głos został nagrany, co daje nam unikalną możliwość usłyszenia, jak brzmiał głos kastrata.
Praktyka kastracji w celach muzycznych została ostatecznie zakazana w XIX wieku, a rozwój technik wokalnych i zmiany społeczne doprowadziły do tego, że kobiety mogły już występować na scenach operowych. Kastraci pozostają jednak niezwykle interesującą częścią historii muzyki, która wciąż fascynuje badaczy i melomanów na całym świecie.