Gość (5.172.*.*)
Osobowość zależna, oznaczona w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób jako F60.7, to zaburzenie osobowości, które charakteryzuje się głęboką potrzebą opieki ze strony innych ludzi. Osoby z tym zaburzeniem często wykazują nadmierną uległość, niezdolność do samodzielnego podejmowania decyzji oraz lęk przed opuszczeniem. To zaburzenie może wpływać na różne aspekty życia, od relacji osobistych po sferę zawodową.
Trudności w podejmowaniu decyzji: Osoby z osobowością zależną mają problem z podejmowaniem codziennych decyzji bez nadmiernego wsparcia i rady ze strony innych. Często pytają o zdanie nawet w błahych sprawach.
Potrzeba wsparcia: Wykazują silną potrzebę, aby inni przejmowali odpowiedzialność za ważne obszary ich życia. Może to dotyczyć zarówno spraw zawodowych, jak i osobistych.
Lęk przed opuszczeniem: Mają intensywny lęk przed byciem opuszczonym lub odrzuconym, co prowadzi do zachowań mających na celu zabezpieczenie relacji, nawet kosztem własnych potrzeb.
Uległość: Często są uległe w relacjach, co może prowadzić do sytuacji, w których godzą się na rzeczy, które są dla nich niekorzystne, aby tylko nie stracić wsparcia innych.
Brak pewności siebie: Osoby te często mają niską samoocenę i brak pewności siebie, co potęguje ich zależność od innych.
Relacje partnerskie: W związku osoba z osobowością zależną może nieustannie pytać partnera o zdanie na każdy temat, od wyboru ubrania po decyzje dotyczące finansów. Może także unikać podejmowania decyzji, które mogłyby prowadzić do konfliktu, nawet jeśli oznacza to rezygnację z własnych potrzeb.
Przyjaźnie: W relacjach przyjacielskich mogą być nadmiernie uległe, zgadzając się na wszystko, byle tylko nie stracić przyjaźni. Mogą też unikać wyrażania własnego zdania w obawie przed odrzuceniem.
Rodzina: W rodzinie mogą polegać na rodzicach lub rodzeństwie w podejmowaniu decyzji dotyczących ich życia, nawet w dorosłym wieku. Często nie opuszczają domu rodzinnego, czując się niezdolnymi do samodzielnego funkcjonowania.
Praca: W środowisku zawodowym mogą unikać odpowiedzialności i polegać na współpracownikach w podejmowaniu decyzji. Często potrzebują stałej aprobaty i uznania ze strony przełożonych.
Terapia: Osobowość zależna jest zaburzeniem, które można leczyć. Terapia poznawczo-behawioralna jest jedną z metod, które mogą pomóc osobom z tym zaburzeniem w rozwijaniu większej niezależności i pewności siebie.
Prewalencja: Szacuje się, że osobowość zależna występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn, choć przyczyny tego zjawiska mogą być złożone i związane z czynnikami społecznymi.
Znani ludzie: Choć trudno jest jednoznacznie zdiagnozować osoby publiczne, niektóre postacie literackie lub filmowe mogą przejawiać cechy osobowości zależnej, co jest często wykorzystywane jako motyw w narracjach.
Rozumienie osobowości zależnej i jej wpływu na życie codzienne może pomóc w lepszym wsparciu osób zmagających się z tym zaburzeniem oraz w promowaniu zdrowych, niezależnych relacji.