Gość (83.4.*.*)
Norweski kodeks karny, znany jako "Straffeloven", jest często przedmiotem zarówno pochwał, jak i krytyki, co wynika z jego unikalnego podejścia do kwestii sprawiedliwości karnej. Oto kilka aspektów, które są najczęściej omawiane:
Humanitarne podejście: Norwegia jest znana z humanitarnego podejścia do systemu karnego. Kodeks karny i praktyki więzienne są skoncentrowane na resocjalizacji, a nie na karaniu. Więzienia w Norwegii często przypominają bardziej ośrodki resocjalizacyjne niż tradycyjne zakłady karne.
Niska recydywa: Dzięki podejściu skoncentrowanemu na rehabilitacji, Norwegia ma jeden z najniższych wskaźników recydywy na świecie. To pokazuje, że system skutecznie pomaga byłym więźniom w reintegracji ze społeczeństwem.
Krótkie wyroki: Kodeks karny przewiduje stosunkowo krótkie wyroki, co ma na celu minimalizowanie negatywnego wpływu długoterminowego pozbawienia wolności na jednostkę.
Fokus na prawa człowieka: Norwegia kładzie duży nacisk na prawa człowieka w kontekście systemu karnego, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami praw człowieka.
Zbyt łagodne kary: Krytycy często wskazują, że norweski system karny jest zbyt łagodny, szczególnie w przypadku poważnych przestępstw, takich jak morderstwa. Maksymalny wyrok w Norwegii to 21 lat, choć istnieje możliwość przedłużenia go w przypadku, gdy uznaje się, że skazany nadal stanowi zagrożenie dla społeczeństwa.
Koszty: System więzienny w Norwegii jest kosztowny, ponieważ inwestuje się dużo w warunki życia więźniów oraz programy resocjalizacyjne. Niektórzy krytykują to jako nieefektywne wykorzystanie zasobów publicznych.
Postrzeganie sprawiedliwości: Dla niektórych ofiar i ich rodzin, łagodne podejście do karania może być postrzegane jako niesprawiedliwe i nieadekwatne w stosunku do popełnionych przestępstw.
Brak odstraszającego efektu: Istnieje argument, że łagodniejsze kary mogą nie działać wystarczająco odstraszająco na potencjalnych przestępców.
Norweski kodeks karny jest przykładem systemu, który próbuje zrównoważyć potrzebę sprawiedliwości z humanitarnym podejściem do więźniów. Choć jest chwalony za skuteczność w resocjalizacji i ochronę praw człowieka, stoi także w obliczu krytyki za łagodność i koszty. Jak każdy system prawny, ma swoje mocne i słabe strony, które są przedmiotem ciągłej debaty publicznej i akademickiej.