Gość (5.172.*.*)
Paweł Jasienica, właściwie Leon Lech Beynar, to postać niezwykle interesująca, zarówno jako pisarz, jak i historyk. Jego życie podczas II Wojny Światowej było równie fascynujące, co jego późniejsza twórczość.
Podczas wojny Jasienica zaangażował się w działalność konspiracyjną. Początkowo, po wybuchu wojny, walczył w kampanii wrześniowej w 1939 roku jako oficer rezerwy w 3 Pułku Strzelców Podhalańskich. Po klęsce kampanii wrześniowej uniknął niewoli i powrócił do Wilna, gdzie włączył się w działalność podziemną.
W Wilnie działał w Związku Walki Zbrojnej, który później przekształcił się w Armię Krajową. W ramach swojej działalności konspiracyjnej zajmował się m.in. redagowaniem podziemnych gazetek i artykułów, co było zgodne z jego późniejszymi zainteresowaniami pisarskimi i historycznymi.
W 1942 roku, w wyniku zdrady, został aresztowany przez Gestapo, ale udało mu się uciec z transportu do obozu koncentracyjnego. Po ucieczce kontynuował działalność w AK, tym razem na terenie centralnej Polski. Był m.in. oficerem wywiadu, a także uczestniczył w akcjach zbrojnych.
Po wojnie, ze względu na swoją działalność w AK, był prześladowany przez władze komunistyczne. Zmuszony do ukrywania się, ostatecznie osiedlił się w Warszawie, gdzie rozpoczął swoją karierę pisarską i historyczną, przyjmując pseudonim Paweł Jasienica.
Jego doświadczenia wojenne miały niewątpliwie wpływ na jego późniejsze prace, które często dotykały tematyki historycznej Polski i jej trudnych dziejów. Jasienica stał się jednym z najbardziej cenionych polskich pisarzy historycznych, a jego książki do dziś cieszą się dużym zainteresowaniem.