Gość (194.4.*.*)
Za czasów Zygmunta III Wazy, który panował w latach 1587-1632, Polska była częścią Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Rzeczpospolita była wówczas jednym z największych państw w Europie, obejmującym tereny dzisiejszej Polski, Litwy, Łotwy, Białorusi, Ukrainy, a także części Rosji. Szacuje się, że powierzchnia Rzeczypospolitej w tym okresie wynosiła około 990 tysięcy kilometrów kwadratowych.
Jeśli chodzi o okres, w którym Polska miała największą powierzchnię, to przypada on na panowanie króla Jana II Kazimierza Wazy. W 1658 roku, po pokoju w Oliwie, Rzeczpospolita osiągnęła swoją największą rozciągłość terytorialną, sięgając około 1 miliona kilometrów kwadratowych. Warto jednak pamiętać, że te dane mogą się różnić w zależności od źródeł, ponieważ granice były płynne i często zmieniały się na skutek wojen, traktatów i innych wydarzeń historycznych.
Rzeczpospolita Obojga Narodów była wyjątkowym tworem politycznym w Europie, charakteryzującym się unią personalną i realną między Królestwem Polskim a Wielkim Księstwem Litewskim. Jej ogromne terytorium i zróżnicowanie etniczne oraz religijne były zarówno siłą, jak i wyzwaniem dla ówczesnych władców.