Gość (5.172.*.*)
Ustawa Lend-Lease, znana również jako Ustawa o Pożyczkach i Dzierżawie, to jedno z najbardziej znaczących przedsięwzięć w historii II wojny światowej, które miało ogromny wpływ na przebieg konfliktu. Wprowadzona przez Stany Zjednoczone w 1941 roku, ustawa ta pozwalała na dostarczanie sprzętu wojskowego, surowców i innych niezbędnych zasobów krajom walczącym z państwami Osi, bez konieczności natychmiastowej zapłaty.
Na początku II wojny światowej, wiele krajów, w tym Wielka Brytania i Związek Radziecki, zmagało się z niedoborem zasobów wojskowych i technologicznych. Stany Zjednoczone, choć oficjalnie neutralne do grudnia 1941 roku, zdawały sobie sprawę z zagrożenia, jakie stanowiła ekspansja państw Osi. W odpowiedzi na prośby sojuszników, prezydent Franklin D. Roosevelt wprowadził ustawę Lend-Lease, która została uchwalona przez Kongres 11 marca 1941 roku.
Ustawa pozwalała prezydentowi USA na „sprzedaż, przekazywanie, wymianę, wynajem lub dzierżawę” sprzętu wojskowego i innych zasobów do krajów, których obrona była uznawana za kluczową dla bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych. W praktyce oznaczało to, że USA mogły wspierać swoich sojuszników bez bezpośredniego zaangażowania się w konflikt.
Podczas trwania programu, Stany Zjednoczone dostarczyły sprzęt o łącznej wartości około 50 miliardów dolarów (co w dzisiejszych czasach odpowiadałoby setkom miliardów). Wsparcie obejmowało nie tylko broń i amunicję, ale także żywność, paliwo, pojazdy, a nawet odzież. Największymi beneficjentami byli Wielka Brytania, Związek Radziecki, Chiny i wiele innych krajów alianckich.
Lend-Lease odegrał kluczową rolę w utrzymaniu zdolności bojowej państw alianckich. Dostawy z USA pomogły Związkowi Radzieckiemu przetrwać krytyczne momenty, takie jak oblężenie Leningradu czy bitwa pod Stalingradem. Z kolei Wielka Brytania mogła dzięki temu kontynuować walkę o panowanie na Atlantyku i w Afryce Północnej.
Po zakończeniu wojny, wiele krajów musiało spłacić lub zwrócić sprzęt dostarczony w ramach Lend-Lease. Niektóre zobowiązania finansowe były rozłożone na wiele lat, a niektóre długi umorzono. Program Lend-Lease jest często postrzegany jako przykład skutecznej współpracy międzynarodowej i dowód na to, jak ekonomiczna i logistyczna pomoc może zmienić bieg historii.
Podsumowując, ustawa Lend-Lease była kluczowym elementem strategii alianckiej w II wojnie światowej i pozostaje jednym z najbardziej znaczących przykładów międzynarodowej pomocy wojskowej w historii. Dzięki niej wiele krajów mogło kontynuować walkę z agresją państw Osi, co ostatecznie przyczyniło się do zwycięstwa aliantów.