Gość (2a01:119f::::::340e)
Niemiecka Republika Demokratyczna (NRD) była państwem istniejącym w latach 1949-1990 na terenie wschodnich Niemiec. Powstała w wyniku podziału Niemiec po II wojnie światowej, kiedy to kraj został podzielony na strefy okupacyjne zarządzane przez Aliantów: Związek Radziecki, Stany Zjednoczone, Wielką Brytanię i Francję. W 1949 roku, w wyniku narastających napięć między Wschodem a Zachodem, strefa radziecka przekształciła się w NRD, podczas gdy strefy zachodnie utworzyły Republikę Federalną Niemiec (RFN).
NRD była państwem socjalistycznym, w którym dominującą rolę odgrywała Socjalistyczna Partia Jedności Niemiec (SED). Gospodarka była centralnie planowana, a państwo kontrolowało większość aspektów życia społecznego i politycznego. NRD była częścią bloku wschodniego i członkiem Układu Warszawskiego.
Jednym z najbardziej znanych symboli NRD była Berlińska Ściana, zbudowana w 1961 roku, która oddzielała Berlin Wschodni od Berlina Zachodniego. Była symbolem zimnej wojny i podziału Europy na wschodnią i zachodnią strefę wpływów.
Lata 80. przyniosły rosnące niezadowolenie społeczne i gospodarcze w NRD. W 1989 roku, w kontekście reform w Związku Radzieckim i innych krajach bloku wschodniego, w NRD nasiliły się protesty społeczne. 9 listopada 1989 roku doszło do upadku Muru Berlińskiego, co stało się jednym z kluczowych momentów w procesie zjednoczenia Niemiec.
3 października 1990 roku NRD formalnie przestała istnieć, a jej terytorium zostało włączone do RFN, co zakończyło proces zjednoczenia Niemiec. Upadek NRD był częścią szerszego procesu transformacji politycznej i gospodarczej w Europie Środkowo-Wschodniej.