Gość (194.4.*.*)
Krucjata dziecięca z 1212 roku jest jednym z bardziej kontrowersyjnych i tajemniczych wydarzeń średniowiecza, a jej przebieg i zakończenie są przedmiotem wielu debat historycznych. Oto ogólny zarys tego, co się wydarzyło:
Początek i motywacja: Krucjata dziecięca rozpoczęła się w 1212 roku w Europie Zachodniej, głównie we Francji i Niemczech. Była to reakcja na niepowodzenia wcześniejszych krucjat w odzyskaniu Ziemi Świętej. Uważa się, że dzieci, zainspirowane religijnym zapałem i przekonaniem, że ich niewinność pomoże odzyskać Jerozolimę, postanowiły wyruszyć na krucjatę.
Liderzy: Wśród przywódców ruchu wymienia się dwie postacie: Stefana z Cloyes we Francji i Mikołaja z Kolonii w Niemczech. Obaj mieli być młodymi chłopcami, którzy twierdzili, że otrzymali wizje od Boga.
Przebieg: Dzieci, często wspierane przez dorosłych, zaczęły maszerować w kierunku Morza Śródziemnego. Ich liczba jest trudna do oszacowania, ale niektóre źródła mówią o tysiącach uczestników. Podróż była niezwykle trudna, z powodu braku żywności, schronienia i odpowiedniego przygotowania.
Zakończenie: Krucjata dziecięca zakończyła się tragicznie. Większość dzieci nigdy nie dotarła do Ziemi Świętej. Część z nich zginęła z wycieńczenia, głodu lub w wyniku trudów podróży. Inne zostały sprzedane w niewolę, szczególnie po dotarciu do wybrzeży Włoch, gdzie kupcy mieli rzekomo zaoferować im transport do Ziemi Świętej, ale zamiast tego sprzedali ich na targach niewolników w Afryce Północnej.
Interpretacje historyczne: Niektórzy historycy uważają, że krucjata dziecięca mogła być bardziej symbolicznym wydarzeniem lub że liczba dzieci była znacznie mniejsza niż podają to średniowieczne kroniki. Inni sugerują, że wśród uczestników było również wielu dorosłych, a termin "dziecięca" odnosi się do ich społecznego statusu lub niewinności.
Krucjata dziecięca jest często wykorzystywana jako przykład naiwności i fanatyzmu religijnego, a także jako przestroga przed nieprzemyślanymi działaniami inspirowanymi wiarą.