Gość (5.172.*.*)
Średniowieczne słodycze to temat, który może zaskoczyć wielu z nas. W czasach, gdy nie było jeszcze cukru w takiej formie, jaką znamy dzisiaj, słodycze były nieco inne, ale równie fascynujące. Zanurzmy się więc w smakowity świat średniowiecznych łakoci!
W średniowieczu słodycze były przede wszystkim domeną bogatych, ponieważ składniki potrzebne do ich produkcji były drogie i trudno dostępne. Cukier był luksusem, importowanym z Bliskiego Wschodu, a jego cena była tak wysoka, że często traktowano go jako przyprawę, a nie podstawowy składnik. Zamiast cukru, do słodzenia używano miodu, który był znacznie bardziej dostępny.
Miód: Podstawowy środek słodzący. Miód był używany do produkcji różnego rodzaju słodkich przysmaków, takich jak pierniki czy miodowniki.
Owoce: Suszone owoce, takie jak figi, daktyle, rodzynki i śliwki, były popularnym dodatkiem do słodkich potraw. Owoce te były często kandyzowane w miodzie lub gotowane, aby wydobyć ich naturalną słodycz.
Orzechy i migdały: Często używane w połączeniu z miodem i owocami, tworzyły pyszne pasty i nadzienia.
Przyprawy: Cynamon, goździki, gałka muszkatołowa i imbir były używane do nadawania słodyczom wyjątkowego smaku. Przyprawy te były również drogie, co czyniło słodycze jeszcze bardziej luksusowymi.
Marcepan: Pasta z migdałów i cukru (lub miodu), która była popularna wśród arystokracji. Prawdopodobnie przybyła do Europy z Bliskiego Wschodu.
W średniowieczu słodycze nie były tylko przyjemnością dla podniebienia, ale często miały również znaczenie symboliczne lub lecznicze. Na przykład, pierniki były często używane jako prezenty i symbole dobrobytu, a niektóre słodycze były przygotowywane specjalnie na święta i uroczystości.
Warto również wspomnieć o tzw. "spices cakes", które były ciastkami przyprawionymi wspomnianymi wcześniej przyprawami. Były one często podawane na uczty królewskie i były uważane za przysmak.
Kandyzowane owoce: Były nie tylko przysmakiem, ale również sposobem na konserwację owoców na zimę.
Pierniki: Ich historia sięga czasów starożytnych, ale w średniowieczu zyskały na popularności, szczególnie w Niemczech i Polsce, gdzie do dziś są tradycyjnym wypiekiem świątecznym.
Torrone: To rodzaj nugatu, który pochodzi z Włoch i jest przygotowywany z miodu, cukru, białek jaj i orzechów.
Podsumowując, średniowieczne słodycze były prawdziwym luksusem i różniły się znacznie od współczesnych słodkości. Były one nie tylko smakołykiem, ale również symbolem statusu i bogactwa. Dzięki różnorodnym składnikom i technikom ich przygotowania, możemy dziś cieszyć się bogatą tradycją słodkości, które przetrwały wieki.