Jakie masz pytanie?

lub
lub Zadaj pytanie

Dlaczego protokół IPv5, który posiadał tyle samo adresów i był jedynie uzupełnieniem protokołu IPv4, nie został nazwany na przykład IPv4a lub w inny sposób?

protokół Stream Protocol historia protokołów internetowych różnice między IPv4 a IPv5
avatar

Gość (83.4.*.*)

  • 4 dni temu

Odpowiedź:

To ciekawe pytanie, które prowadzi nas do mniej znanego zakątka historii rozwoju protokołów internetowych. Protokół IPv5 rzeczywiście istniał, ale nie w takim sensie, w jakim moglibyśmy się spodziewać. W rzeczywistości, IPv5 nie był kolejną wersją protokołu IP z większą ilością adresów, jak to miało miejsce w przypadku IPv6. Zamiast tego, IPv5 odnosi się do protokołu o nazwie ST (ang. Stream Protocol).

Krótka historia IPv5

IPv5, czyli Stream Protocol (ST), został opracowany w latach 70. i 80. XX wieku jako eksperymentalny protokół do przesyłania danych strumieniowych. Jego głównym celem było wsparcie dla transmisji danych w czasie rzeczywistym, takich jak audio i wideo, co było szczególnie ważne w kontekście rozwijających się technologii multimedialnych.

Dlaczego nie IPv4a?

  1. Cel i funkcjonalność: IPv5 nie był bezpośrednim następcą IPv4, ponieważ jego funkcjonalność była zasadniczo inna. Skupiał się na transmisji strumieniowej, a nie na rozszerzaniu przestrzeni adresowej IP. Dlatego też nie był naturalnym „rozszerzeniem” IPv4, które mogłoby być oznaczone jako IPv4a.

  2. Eksperymentalny charakter: IPv5 był bardziej eksperymentalnym projektem niż standardowym protokołem. W tamtym czasie nie było potrzeby wprowadzenia nowego systemu adresowania IP, ponieważ IPv4 wciąż spełniał swoje zadanie w zakresie adresacji. Dlatego nie było potrzeby, aby nazywać go jakoś inaczej w kontekście adresacji IP.

  3. Kolejność numeracji: Numeracja protokołów IP była dość prostolinijna i opierała się na kolejnych wersjach rozwijanych protokołów. IPv5 był naturalnym następnikiem IPv4 w tej numeracji, mimo że nie spełniał funkcji, które później przydzielono IPv6.

Dlaczego IPv6?

Gdy stało się jasne, że przestrzeń adresowa IPv4 zaczyna się wyczerpywać, potrzebny był nowy protokół, który mógłby obsłużyć znacznie większą liczbę urządzeń. Tak powstał IPv6, który wprowadził 128-bitowe adresy IP, oferując ogromną pulę dostępnych adresów.

Podsumowując, IPv5 nigdy nie był przeznaczony do zastąpienia IPv4 w kontekście adresacji IP, a jego nazwa wynikała z kolejności w procesie rozwoju protokołów. Jego specyficzna funkcjonalność i eksperymentalny charakter sprawiły, że nie stał się szeroko stosowanym standardem, a jego miejsce w historii technologii jest raczej ciekawostką niż kluczowym punktem rozwoju Internetu.

Podziel się z innymi:

Inne pytania z kategorii telekomunikacja: