Gość (37.30.*.*)
Teoria płaskiej Ziemi to przekonanie, że Ziemia jest płaska, a nie kulista, jak powszechnie akceptuje współczesna nauka. Choć ta idea może wydawać się dziwaczna w dzisiejszych czasach, ma swoje korzenie w starożytnych wierzeniach.
W starożytności wiele kultur, w tym Babilończycy i Egipcjanie, wierzyło, że Ziemia jest płaska. Dopiero w starożytnej Grecji, około VI wieku p.n.e., filozofowie tacy jak Pitagoras i Parmenides zaczęli sugerować, że Ziemia jest kulista. Arystoteles dostarczył później dowodów na kulistość Ziemi, obserwując cień, jaki Ziemia rzuca na Księżyc podczas zaćmień.
Współczesna wersja tej teorii zyskała popularność w XIX wieku dzięki Samuelowi Rowbothamowi, który opublikował książkę "Zetetic Astronomy". Jego idee zostały później rozwinięte przez innych i przetrwały do dziś, głównie dzięki działalności internetowej i mediom społecznościowym.
Zwolennicy teorii płaskiej Ziemi często argumentują, że:
Nauka dostarcza licznych dowodów na kulistość Ziemi, w tym:
Popularność teorii płaskiej Ziemi może wynikać z kilku czynników:
Podsumowując, teoria płaskiej Ziemi jest interesującym przykładem, jak dawne przekonania mogą przetrwać i ewoluować w erze cyfrowej. Mimo że nauka dostarcza przekonujących dowodów na kulistość Ziemi, niektórzy ludzie wciąż wybierają alternatywne teorie, często z powodów społecznych i psychologicznych.