Kanał „Nie wiem, ale się dowiem!” (NWSaD) to jeden z najpopularniejszych i jednocześnie najbardziej kontrowersyjnych projektów na polskim YouTube, gromadzący setki tysięcy subskrybentów. Jego misją jest popularyzacja wiedzy, promowanie idei rozwoju osobistego i budowanie poczucia sprawczości, oferując widzom alternatywę dla głównego nurtu mediów . Jednak, jak każdy duży kanał poruszający tematy społeczne, psychologiczne i polityczne, NWSaD budzi silne emocje, będąc zarówno chwalony za poruszanie ważnych kwestii, jak i ostro krytykowany za styl i merytorykę.

Za co kanał „Nie wiem, ale się dowiem!” jest chwalony?

Kluczowym aspektem, za który kanał zyskał popularność i uznanie części widowni, jest jego tematyka i format.

Poruszanie ważnych i pomijanych tematów

Kanał jest doceniany za podejmowanie tematów, które często są ignorowane przez mainstreamowe media czy innych twórców. Początkowo były to zagadnienia popularnonaukowe i społeczne, takie jak dziedziczenie biedy, analiza ludzkich zachowań czy kwestie psychologiczne . Widzowie chwalą NWSaD za to, że w przystępny sposób przedstawia zjawiska, które pozwalają lepiej zrozumieć otaczający świat i mechanizmy rządzące społeczeństwem .

Promocja rozwoju osobistego i sprawczości

Ważnym elementem misji kanału jest nacisk na rozwój osobisty i budowanie poczucia sprawczości u widza . Ta narracja, często krytyczna wobec głównego nurtu, przyciąga osoby poszukujące alternatywnych perspektyw i motywacji do zmian w życiu. Twórcy promują zdrowy i zbalansowany styl życia, co jest pozytywnie odbierane przez część społeczności .

Inicjatywy społeczne

Pozytywnym echem odbiło się również zaangażowanie kanału w inicjatywy społeczne. Jednym z przykładów jest projekt FILAR, fundacja i platforma wsparcia dla mężczyzn w kryzysie psychicznym, co wskazuje na chęć przekucia popularności w realne działania pomocowe .

Krytyka influencerów i zjawisk internetowych

Kanał zyskał uznanie również za dogłębną analizę i krytykę kontrowersyjnych zjawisk w polskim internecie, w tym działań czołowych influencerów (np. filmy o Nitrozyniaku czy projekcie GOATS) . W tych materiałach twórcy często podkreślają odpowiedzialność, jaka spoczywa na autorytetach internetowych, zwłaszcza wobec młodej widowni .

Walory produkcyjne

Niektórzy komentujący doceniają również estetykę i sposób montażu filmów, które są długie, narracyjne i często wzbogacone o animacje i analizy, co sprawia, że są angażujące wizualnie .

Główne zarzuty i krytyka kanału

Krytyka kanału „Nie wiem, ale się dowiem!” jest równie silna, a jej główny nurt koncentruje się wokół rzetelności merytorycznej i stronniczości.

Niska jakość źródeł i manipulacja

Najpoważniejszy zarzut dotyczy nierzetelności merytorycznej i manipulacji . Krytycy, zwłaszcza ci, którzy posiadają wiedzę na temat omawianych zagadnień, wskazują, że twórcy:

• Często pomijają szczegóły, przedstawiają wydarzenia w złej kolejności lub naciągają fakty .
• Nie przejmują się jakością i aktualnością źródeł, a nawet nie weryfikują informacji, co jest szczególnie problematyczne w przypadku kanału, który kreuje się na popularnonaukowy .
• Mieszają fakty z własnymi interpretacjami, prezentując je z dużą pewnością siebie, co utrudnia widzowi odróżnienie rzetelnej informacji od opinii .

Tendencyjność i stronniczość ideologiczna

Krytycy zarzucają kanałowi, że pod płaszczykiem obiektywizmu przemyca jasno ukierunkowany punkt widzenia, często określany jako „miękka prawicowa propaganda” lub treści o charakterze „incelsko-redpillowym” . Szczególnie filmy o relacjach damsko-męskich i samotności są krytykowane za promowanie narracji, w której relacje międzyludzkie są postrzegane jako transakcje, a problemy mężczyzn są rzekomo wywoływane przez wygórowane wymagania kobiet .

Plagiat i brak podawania źródeł

Pojawiły się również poważne oskarżenia o plagiat lub silne inspirowanie się materiałami innych, zagranicznych twórców bez podania źródeł . Jeden z filmów, dotyczący piramidy żywienia, został nawet zdemaskowany jako plagiat, a następnie usunięty lub ukryty . Ogólny brak podawania źródeł jest stałym punktem krytyki .

Zmiana kierunku i sensacjonalizm

Część widowni, która polubiła kanał za jego początkowe, bardziej popularnonaukowe treści, uważa, że NWSaD przeszedł w kierunku komentowania bieżących wydarzeń i polityki, wybierając kontrowersyjne tematy dla zwiększenia wyświetleń . Miniatury i tytuły filmów są często uznawane za sensacjonalistyczne i zniechęcające .

Powierzchowność analiz

Zarzuca się również, że kanał, podejmując się analizy zbyt wielu różnorodnych tematów, ostatecznie nie jest w stanie zagłębić się w żaden z nich na wystarczająco wysokim poziomie merytorycznym. Prowadzi to do powierzchownych analiz i błędów, zwłaszcza gdy twórcy schodzą na tematy, na których widzowie dobrze się znają .

Podsumowanie

Kanał „Nie wiem, ale się dowiem!” jest klasycznym przykładem twórczości internetowej, która balansuje na granicy popularizacji wiedzy, publicystyki i kontrowersyjnego komentarza społecznego. Jest chwalony za otwieranie dyskusji na ważne tematy, promowanie rozwoju osobistego i wysoką jakość produkcji . Jednocześnie, jest ostro krytykowany za brak rzetelności merytorycznej, tendencyjność, manipulację faktami oraz sensacjonalizm, co podważa jego wiarygodność jako źródła wiedzy . Odbiór kanału w dużej mierze zależy od wrażliwości widza na jego ideologiczny wydźwięk i oczekiwań co do poziomu weryfikacji prezentowanych informacji.