Gość (37.30.*.*)
W języku potocznym terminy „szaber” i „kradzież” bywają używane zamiennie, jednak z perspektywy prawa karnego oraz historycznego kontekstu, który ukształtował te pojęcia, istnieje między nimi zasadnicza różnica, choć nie jest to różnica między dwoma odrębnymi przestępstwami.
Kluczowe jest zrozumienie, że w polskim Kodeksie karnym (dalej: k.k.) nie istnieje odrębne przestępstwo o nazwie „szabrownictwo”. Szaber jest prawnie traktowany jako szczególnie naganna postać kradzieży, popełniona w określonych, drastycznych okolicznościach.
Kradzież jest podstawowym przestępstwem przeciwko mieniu i jest uregulowana w art. 278 § 1 Kodeksu karnego.
Kradzież polega na zabraniu cudzej rzeczy ruchomej w celu jej przywłaszczenia.
Kluczowe elementy tego czynu zabronionego to:
Kradzież może być przestępstwem lub wykroczeniem. Granicą jest obecnie 800 złotych (stan na 2023/2024 rok).
Termin „szaber” (szabrownictwo) ma silne konotacje historyczne i moralne. Prawnie, szaber jest tożsamy z kradzieżą, ale popełnioną w warunkach, które zasługują na szczególne potępienie moralne i surowszą karę.
Szaber to kradzież mienia, która ma miejsce w sytuacjach kryzysowych, w których mienie zostało porzucone lub pozostawione bez nadzoru z powodu siły wyższej, katastrofy, wojny lub innego zagrożenia. Typowe przykłady to:
Ponieważ szaber nie jest odrębnym przestępstwem, jego prawna różnica wobec zwykłej kradzieży wynika z kwalifikacji czynu i wymiaru kary.
Szaber jako typ kwalifikowany kradzieży (najczęściej):
Szaber jako okoliczność obciążająca:
| Cecha | Kradzież (art. 278 k.k.) | Szaber (Prawnie: Postać kradzieży) |
|---|---|---|
| Definicja prawna | Zabór cudzej rzeczy ruchomej w celu przywłaszczenia. | Nie jest odrębnym przestępstwem w k.k. |
| Okoliczności | Dowolne okoliczności, w których dochodzi do zaboru mienia. | Popełniona w warunkach szczególnego zagrożenia, kryzysu, katastrofy (np. wojna, powódź, ewakuacja). |
| Kwalifikacja | Kradzież zwykła, kradzież z włamaniem, kradzież szczególnie zuchwała. | Najczęściej kwalifikowany jako kradzież z włamaniem (pokonanie zabezpieczeń opuszczonego mienia). |
| Wpływ na karę | Kara zależy od wartości mienia i typu kradzieży (np. 3 miesiące do 5 lat). | Okoliczności popełnienia (wykorzystanie kryzysu) stanowią okoliczność obciążającą, prowadzącą do surowszego wymiaru kary. |
Warto pamiętać, że w przeszłości, w okresie powojennym, szabrownictwo było traktowane znacznie surowiej. Mały Kodeks Karny z 1946 roku przewidywał za szabrownictwo bardzo dotkliwe kary, co miało związek z koniecznością odbudowy państwa i walką z grabieżą mienia opuszczonego na tzw. Ziemiach Odzyskanych. Chociaż tamte przepisy już nie obowiązują, historyczna i społeczna naganność szabru pozostała, co znajduje odzwierciedlenie w surowszym traktowaniu takich czynów przez współczesne sądy.