Wydarzenia, które miały miejsce w Kenoshy w stanie Wisconsin w sierpniu 2020 roku, a w których uczestniczył Kyle Rittenhouse, stały się jednym z najbardziej polaryzujących prawnych i społecznych przypadków w najnowszej historii Stanów Zjednoczonych. Choć Rittenhouse początkowo twierdził, że przybył do miasta, aby chronić mienie, jego proces dotyczył przede wszystkim kwestii samoobrony w obliczu bezpośredniego zagrożenia życia.

Poniżej przedstawiamy szczegółową analizę argumentów, jakie pojawiły się w kontekście obrony własnej i obrony mienia w związku z tym głośnym procesem.

Argumenty za obroną Kyle’a Rittenhouse’a (Linia obrony)

Główna linia obrony, która ostatecznie doprowadziła do uniewinnienia Rittenhouse’a ze wszystkich zarzutów w listopadzie 2021 roku, koncentrowała się na prawie do samoobrony.

1. Samoobrona jako konieczność życiowa

Kluczowym argumentem obrony było to, że Kyle Rittenhouse działał w uzasadnionej obronie własnej, używając siły w odpowiedzi na bezpośrednie zagrożenie śmiercią lub poważnym uszczerbkiem na zdrowiu.

• Atak Josepha Rosenbauma: Obrona argumentowała, że pierwsza ofiara, Joseph Rosenbaum, gonił Rittenhouse’a do momentu, gdy ten został zepchnięty w kąt na parkingu i próbował odebrać mu karabin. Zeznania Rittenhouse’a i analiza wideo sugerowały, że obawiał się, iż jego broń zostanie użyta przeciwko niemu lub innym.
• Atak tłumu: Po pierwszym strzale Rittenhouse był ścigany przez tłum, co obrona przedstawiała jako lincz.
• Atak Anthony’ego Hubera: Kiedy Rittenhouse upadł, Anthony Huber uderzył go deskorolką w głowę i również próbował chwycić za karabin. Obrona twierdziła, że był to kolejny akt bezpośredniego zagrożenia, który zmusił Rittenhouse’a do oddania strzału.
• Atak Gaige’a Grosskreutza: Ostatnia postrzelona osoba, Gaige Grosskreutz, zbliżyła się do Rittenhouse’a z własnym pistoletem w ręku. Grosskreutz sam zeznał, że wycelował broń w Rittenhouse’a, zanim został postrzelony w ramię.

2. Prawo do obrony mienia (Kontekst obecności)

Choć obrona mienia nie była bezpośrednim prawnym usprawiedliwieniem strzelanin, była kluczowym elementem uzasadniającym obecność Rittenhouse’a w Kenoshy.

• Cel obecności: Rittenhouse zeznał, że przybył do Kenoshy z Illinois, aby chronić lokalne przedsiębiorstwa przed grabieżami i podpaleniami, które miały miejsce podczas protestów po postrzeleniu Jacoba Blake'a. Przedstawiał się jako osoba, która chciała pomóc społeczności, a nie wywołać przemoc.
• Rola jako „medyk”: Rittenhouse twierdził również, że pełnił rolę medyka, chcąc udzielać pomocy rannym, co miało dodatkowo podkreślać jego pokojowe intencje.

Argumenty przeciw obronie Kyle’a Rittenhouse’a (Linia prokuratury)

Prokuratura dążyła do udowodnienia, że Rittenhouse był samozwańczym stróżem prawa, który sprowokował przemoc i nie miał prawa użyć śmiercionośnej siły.

1. Sprowokowanie przemocy (Provocation)

Głównym kontrargumentem prokuratury było to, że to Rittenhouse sprowokował całe zajście, a tym samym stracił prawo do powoływania się na pełną samoobronę.

• Nieuzasadnione uzbrojenie: Prokurator Thomas Binger argumentował, że sam fakt przybycia 17-letniego Rittenhouse’a z karabinem półautomatycznym AR-15 na protesty i „grożenie innym” było aktem prowokacji, który doprowadził do rozlewu krwi.
• Reakcja tłumu: Prokuratura twierdziła, że po pierwszym strzale do Josepha Rosenbauma, tłum miał prawo uznać Rittenhouse’a za aktywnego strzelca i próbować go powstrzymać, co czyniło ich działania uzasadnioną obroną własną przeciwko niemu.
• Początek konfrontacji: Prokuratura sugerowała, że to Rittenhouse rozpoczął konfrontację z Rosenbaumem, a strzały w plecy Rosenbauma (w nogi, a potem w plecy) świadczyły o tym, że w momencie strzałów nie stanowił on już bezpośredniego zagrożenia.

2. Nieodpowiedzialność i brak doświadczenia

Prokuratura starała się przedstawić Rittenhouse’a jako nieodpowiedzialnego i niedoświadczonego nastolatka, który nie był przygotowany na sytuację, w której się znalazł.

• Wiek i broń: Rittenhouse miał 17 lat i posiadał broń, której legalność posiadania przez osobę niepełnoletnią była kwestionowana (choć sędzia ostatecznie oddalił zarzut nielegalnego posiadania broni).
• Fałszywe przedstawienie się: Prokuratura wskazywała, że Rittenhouse fałszywie twierdził, że jest certyfikowanym medykiem i był zbyt młody, aby posiadać broń, co miało podważyć jego wiarygodność i intencje.

3. Vigilantyzm i brak podstaw do obrony mienia

Chociaż Rittenhouse twierdził, że przybył, aby chronić mienie, prokuratura i krytycy określali jego działania jako vigilantyzm – samozwańcze egzekwowanie prawa.

• Brak bezpośredniego zagrożenia mienia: W momencie strzelanin Rittenhouse nie bronił bezpośrednio żadnego konkretnego budynku przed zniszczeniem. Strzelaniny miały miejsce w wyniku bezpośrednich konfrontacji fizycznych z osobami, które go goniły lub atakowały, co przesunęło ciężar prawny z obrony mienia na obronę osobistą.
• Obecność w nie swoim mieście: Kwestionowano jego prawo do bycia uzbrojonym w Kenoshy, będąc mieszkańcem sąsiedniego stanu Illinois, co miało podkreślać jego rolę jako intruza w chaosie.

Podsumowanie i kontekst prawny

Ostatecznie, ława przysięgłych uznała, że prokuratura nie zdołała obalić twierdzenia Rittenhouse’a o samoobronie poza wszelką wątpliwość. Prawo stanu Wisconsin, podobnie jak w wielu innych stanach USA, pozwala na użycie śmiercionośnej siły, jeśli osoba ma uzasadnione podstawy, by sądzić, że grozi jej śmierć lub poważne obrażenia.

Kluczowe rozróżnienie:

• Obrona mienia: Była motywacją Rittenhouse’a do przybycia do Kenoshy i uzasadnieniem jego obecności z bronią.
• Obrona własna: Była prawną podstawą jego uniewinnienia. Sąd musiał ocenić, czy w momencie oddawania strzałów Rittenhouse działał w obawie o własne życie, niezależnie od tego, dlaczego znalazł się w tym miejscu.

Proces Rittenhouse’a stał się symbolem szerszej debaty w USA na temat prawa do posiadania broni, granic samoobrony w kontekście protestów i zamieszek oraz zjawiska vigilantyzmu.